اتفاق قریب 11 اسفند 1390 توسط پیشنمازی گناه و بعد توسل، عجب امام غریبی ! برای محتضر آخر، چه نسخه ای…چه طبیبی ! پراست کوچه و برزن زعاشقان قدومت ، پراند منتظرانت ، چه ادعای عجیبی ! در انتظار تو یخ زد قنوت هر شب عالم ، شکسته بال دعاها ،چه ربنای غریبی ! بیا تمام امیدم ، بیا بیا که مبادا ، درون خویش بمیریم ، چه اتفاق قریبی! مطلب قبلیمطلب بعدی