به مناسبت میلاد باسعادت حضرت زینب سلام الله علیها و نام گزاری این روز به نام پرستار، مدیریت و جمعی از طلاب مدرسه علمیه حضرت نرجس سلام الله علیها ساری جهت تبریک و قدردانی از پرستاران در بیمارستان امام خمینی (ره) ساری حضور یافتند و با تقدیم شاخه گلی از زحمات و تلاش آن ها قدردانی نمودند.

مبارک باشد بر تو ای بهترین خلق انتخابت به عنوان پیامبر خدا ، تو که مصطفایی و دلیل خلقت ، تو که اول المسلمینی و خاتم المرسلین ، تو که شاهدی و بشارتگر ، هشدار دهنده ای و دعوت کننده ، تو که سراسر لطفی و مهربانی و دلیل مهربانی خدا که چه نیکو بر سر بندگان منت نهاد و چون تویی را یاور امت قرار داد تا الگویی باشی پاک و نیک که نجات دهی بشریت را از باتلاقهای خود ساخته خودخواهی و جهالت و سیر کمال و سعادت را نشانش دهی و امت را پا به پا راهنما باشی و همراه حتی اگر تو را گزند رسانند ، توهین کنند و جسارت را به حد اعلاء رسانند در حق تو و در حق اهل بیتت .

تویی مایه مباهات و فخر انبیاء ، تویی دعوت کننده به سوی حق به فرمان حق و چراغی تابناک و تابنده که بشر فروافتاده در چاه ضلالت و گمراهی را به سوی سعادت و هوشیاری فرا می خوانی و در این راه ، فقیر و غنی ، سیاه و سفید ، عرب و عجم نمی شناسی و جویای حال کسی می شوی که خاکستر به سرت ریخت و می بخشی قاتل حمزه سیدالشهداء را .

تو که کلامت از منبع لایزال الهی سرچشمه می گیرد و رفتارت و سیره زندگانیت سیر و سلوک الی الله است .

ای محمد بخوان به اندازه تمام سختیهایی که از امشب به بعد نصیبت خواهد شد و تو بردباری و صبر را در نهایت کمال و اعتدال به کار خواهی بست ، بخوان به اندازه ی همه اجرت نبوتت که همه را در محبت اهل البیت قرار دادی ، بخوان به اندازه ی راز و نیازت به در گاه حضرت دوست که فرمودی :

خدایا مرا یک دم به خود وامگذار و مگر غیر از آن است که حضرت حق ، یونس پیامبر را یکدم به خود واگذاشت و چنان شد که شد .

ای محمد بخوان به اندازه امتت که بعضی از آنان را مایه مباهات خود در برابر دیگر امتها و دیگر انبیا می دانی ، بخوان به اندازه همه تربیت یافتگان مستقیم و غیر مستقیم مکتبی که بنیان نهادی و دم به دم فرا گیرتر و پر صلابت تر طی طریق می کند .

بخوان محمد ، به اندازه همه ما بخوان ، بخوان محمد ، بخوان …

محدّثين و مورّخين حكايت كرده اند:

روزى امام موسى بن جعفر عليهما السلام در حالى كه سوار بر الاغى بود، وارد دربار خليفه شد و دربان با عزّت و احترام با حضرت برخورد كرد، به طورى كه تمام افراد حاضر نيز احترام شايانى از آن حضرت به جاى آوردند.

يكى از افراد مخالف - به نام نفيع انصارى - به آن دربان - كه عبدالعزيز نام داشت - گفت : چرا مردم نسبت به اين مرد اين همه احترام و تكريم مى كنند، تصميم دارم او را رسوا و شرمسار كنم .

عبدالعزيز گفت : از تصميم خود منصرف شو؛ چون اين افراد از خانواده اى هستند كه هميشه جواب مناسب همراه دارند، آن وقت يك عمر در ننگ و عار خواهى ماند.

با اين حال همين كه امام كاظم عليه السلام از نزد خليفه بيرون آمد، نفيع انصارى افسار الاغ حضرت را گرفت و پرسيد: تو كيستى ؟

امام عليه السلام فرمود: اين چه سئوالى است ، كه مطرح مى كنى ؟!

و سپس افزود: چنانچه نسب مرا بخواهى ، من فرزند محمّد حبيب اللّه ، فرزند اسماعيل ذبيح اللّه ، و فرزند ابراهيم خليل اللّه هستم .

و اگر از شهر و ديار من سئوال مى كنى ، شهر من همان جائى است كه خداوند بر تو و بر همه مسلمين واجب گردانيده است كه براى انجام مناسك حجّ به آن جا روند.

و اگر از جهت خانواده و قبيله ام جويا هستى ؛ پس سوگند به خدا، دوستان من نسبت به تو و هم كيشانت ناخورسند مى باشند تا جائى كه به حضرت رسول صلى الله عليه و آله گفتند: هم كيشان ما را از قريش جدا گردان و ما نمى خواهيم با آنها زندگى كنيم .

و چنانچه از جهت شهرت و مقام مرا مى طلبى ؛ ما همان خانواده و اهل بيتى هستيم كه خداوند متعال دستور داده است كه با اين جملات : ((اللّهمّ صلّ علىّ محمّد و آل محمّد)) در هر نماز واجب ، يادى از ما شود.

و آنگاه فرمود: پس بدان ، كه ما آل واهل بيت محمّد رسول اللّه صلى الله عليه و آله هستيم ، اكنون الاغ را رها كن .

پس نفيع انصارى افسار الاغ را رها كرد؛ و با ذلّت و خوارى تمام ، خود را عقب كشاند. (1)

1. امالى سيّد مرتضى : ج 1، ص 274، إ علام الورى طبرسى : ج 2، ص ‍ 28، مناقب ابن شهرآشوب : ج 4، ص 316، دلائل الا مامة : ص 156، اءعلام الدّين : ص 305.

محمّد بن حسن اشتر علوى مى گوید:

((همراه پدرم با جمعى از مردم عباسى ، طالبى و جعفرى بر درگاه متوکل عباسى بودیم که ناگهان ابوالحسن - امام هادى - وارد شد و آهنگ در قصر خلیفه را نمود تمامى حاضران بلا استثنا از مرکب هایشان فرود آمده احترامات لازمه را به عمل آوردند تا حضرت وارد کاخ شد، مردى از آن جمع از این تجلیل و گرامیداشت به خشم آمده لب به اعتراض ‍ گشود و گفت : این تشریفات براى کیست ؟! چرا براى این جوان این همه احترام بگذاریم ؟ او نه از ما بالاتر است و نه بزرگسال تر. به خدا قسم هنگام خارج شدن ، دیگر براى او بپا نخواهیم خاست و از اسب فرود نخواهیم آمد…

ابوهاشم جعفرى به او چنین پاسخ داد: به خدا سوگند با ذلت و کوچکى به او احترام خواهى گذاشت … لحظاتى بعد امام از قصر خارج شد و بانگ تکبیر و سرود توحید برخاست و همه مردم به احترام امام بپا خاستند، ابوهاشم مردم را مخاطب ساخته گفت :
((مگر شما نبودید که تصمیم داشتید به حضرت احترام نگذارید!)).

گروهى از آن میان پرده از حالت درونى خود برداشته گفتند: به خدا قسم نتوانستیم خودمان را کنترل مى کنیم و بى اختیار از اسب فرود آمده به ایشان احترام گذاشتیم .(1)

هیبت امام آنچنان قوى و نفوذ ایشان آنقدر نیرومند بود که هنگام آمدن نزد متوکل تمامى درباریان و نگهبانان قصر بى اختیار به خدمت امام قیام مى کردند و بدون کمترین بهانه جویى و به انتظار گذاشتن ، درها را مى گشودند و پرده ها را کنار مى زدند. (2) نیرومندى و هیبت امام ناشى از سلطنت دنیوى یا اندوخته هاى مالى بود بلکه سرّ عظمت ایشان در اطاعت خداوند متعال ، زهد در دنیا و پایبندى به دین بود. امام خوارى و ذلت عصیان خدا را از خود دور ساخته و از طریق اطاعت پروردگار به اوج عزت و وقار دو جهان رسیده بود)).

- پاورقی-

1-بحار، ج 13، ص 131. (( اعیان الشیعه ، )) ج 4، ق 2، ص 274 و 275.
2-بحار، ج 13، ص 129.

شهادت امام هادی علیه السلام بر تمام پیروانش تسلیت باد.

در حکایتی دل نشین از پیامبر گرامی اسلام از زبان شخصی به نام ثوبان این چنین آمده است که: با رسول خدا(ص) در قبرستان بودیم.

حضرت ایستاد و گذشت و دوباره ایستاد. عرض کردم: یا رسول الله، چرا این گونه رفتار می کنید؟ پس آن حضرت گریه شدیدی کرد، ما هم گریه کردیم.

آن گاه فرمود: ای ثوبان، صدای ناله اهل عذاب را شنیدم. بر آنها رحم کردم، دعا کردم و خداوند عذاب آنها را تخفیف داد.

سپس فرمود: ای ثوبان! اگر کسانی از اهل این قبرستان، که در عذابند، یک روز از ماه رجب را روزه گرفته بودند و یک شب را تا صبح قیام می کردند و به عبادت می پرداختند، در قبرها معذب نمی شدند.

باید به عنوان مقدمه گفت که :

اسلام در مقابل سنتها و آیین های اقوام و مللی که به اسلام گرویده شده و مسلمان می شوند واکنشهای مختلفی را دارد:

- یا آن سنت و آیین مخالف آموزه های شریعت اسلام بوده ، که اسلام با آن گونه سنت ها مقابله کرده و رد می کند(مانند زنده به گور کردن دختران اعراب و …)

- یا آن سنت و آیین موافق و مطابق با آموزه های دین اسلام است ،که اسلام آنها را قبول کرده و تأیید می کند.(مانند سنت پاکیزه گی و رفع کدورت و صله رحم در عید نوروز ایرانیان)

- یا آن سنت ؛سنخیت و یا عدم سنخیتی با آمورزهای دین اسلام ندارد و انجام آن مخالفتی با احکام الهی نمی کند ودین اسلام هم آنها را رد نمی کند.(مانند خیلی از رسوم وآیین های محلی اقالیم مختلف جهان اسلام نظیر؛ «نوع پوشش ،صحبت کردن،مراسم ازدواج، و…)

نکته:در مواردی اسلام برخی از رسوم را طبق مبنای فوق اصلاح کرده و قسمتهایی را رد و قسمتهایی را تأیی می کند.

حال با توجه به این مقدمه ای که ذکر شد متوجه می شویم که سنت باستانی شب یلدا تا جاییکه مستلزم احیای آموزه هایی چون ؛صله رحم ،احترام به بزرگان ،همدلی و صمیمیت در خانواده،و…شود خوب و پسندیده می باشد. و اگر در اجرای این سنت ها دچار افراط کاری شویم نظیر :اسراف در مخارج ، چشم هم چشمی و آوردن فشار مالی نامناسب به خانواده و …قطعاً مخالف احکام دین اسلام بوده و مردود است.

عسکری صحیح است یا عسگری؟

گاهی مشاهده می شود که از لفظ عسگری (با گاف) برای خطاب امام یازدهم استفاده می شود که این کاملا اشتباه می باشد؛ زیرا ما در عربی حرف (گاف) نداریم و صحیح عسکری (با کاف) می باشد.

در ضمن بهتر است این را بدانیم که وهابیت لفظ اشتباه عسگری (با گاف) را بکار می برد؛ زیرا معنی آن می شود “بی دانه” و منظور آنها این است که امام حسن عسکری علیه السلام هیچ فرزندی نداشتند.

لازم به ذکر است که عسگری در فارسی هم به مفهوم بی دانه است (انگور عسگری هم به این معناست: انگور بی دانه).

شهادت امام حسن عسکری علیه السلام بر شما تسلیت باد.

* ملت ما ملتی است شجاع، با عزم و تصمیم و اراده و مظلوم. مظلوم از سوی چه کسانی؟ از سوی زورمداران و زرمدارانی که برایشان نه بشر مهم است، نه حقوق انسانها مهم است، نه شرافت مهم است؛ برایشان سلطه و قدرت بی مسئولیت و بی انتها اهمیت دارد و در سطح جهان دنبال آن هستند.

سیزدهم آبان، روز نماد مظلومیت ملت ایران است. ملت ایران در سیزدهم آبان مظلومیت خود را فریاد کرد. اسنادی که از لانه جاسوسی بیرون آمد و در حدود صد جلد حقایقی آشکار شد ـ که موجود است و چاپ شده و در دسترس همه است ـ نشان می داد که دولت آمریکا علیه ملت ایران و منافع ملت ایران ـ به خصوص بعد از ما حقوق هیچ ملتی را در هیچ نقطه ای از عالم پایمال نمی کنیم؛ اما اگر قدرتمداران عالم بخواهند طبق عادت خودشان حقوق ملت ما را پایمال کنند، ملت ما ظلم را از سوی هر کس و هر قدرتی تحمل نخواهد کرد

پیروزی انقلاب اسلامی ـ لحظه ای را فروگذار نکرده است. منتها این ملت بزرگ از آن مظلومهایی نیست که تن به ظلم بدهد؛ مظلوم است، اما در مقابل ظلم می ایستد و آن را تحمل نمی کند.

از ماجرای سیزدهم آبان سالهای زیادی گذشته و آن قضیه به تاریخ پیوسته است؛ اما حقیقتی که ماجرای سیزدهم آبان و تسخیر لانه جاسوسی نماد آن بود ـ یعنی مظلومیت ملت ایران و عدم تحمل ظلم از سوی ملت ایران در مقابل هر کس ـ به حال خود باقی است. امروز هم همین طور است. امروز هم ما به کسی ظلم نمی کنیم؛ ما به هیچ ملتی تجاوز نمی کنیم؛ ما حقوق هیچ ملتی را در هیچ نقطه ای از عالم پایمال نمی کنیم؛ اما اگر قدرتمداران عالم بخواهند طبق عادت خودشان حقوق ملت ما را پایمال کنند، ملت ما ظلم را از سوی هر کس و هر قدرتی تحمل نخواهد کرد؛ یعنی مظلومیت بدون تحمل ظلم و ستم و تکیه به خود، نه به قدرتهای نامطمئن بین المللی.

(گزیده سخنان مقام معظم رهبری،جمهوری اسلامی، 14/8/1384)

” هَل مِن ناصر یَنصُرنی

کیست مرا یاری کند؟ “

و عجیب است که

هر کس ندایت را لبیک گفت ؛

از سوی تو یاری شد و سعادتمند

و هر که روی برگرداند مغبون و زیان دیده.

آقای من ؛

از ندایت ” کیست که بخواهد یاریش کنم؟ ” می شنوم.

لبیک یا حسین و روحی فداک

صلی الله علیک یا اباعبدالله الحسین

عزت در بدست آوردن دنیا نیست ؛

در از دست دادن و فدا کردن همه ی دنیاست ،

برای او و برای رضای او …

آری حماسه ی او ثابت کرد:

عزت در بدست آوردن دنیا نیست …

صلی الله علیک یا اباعبدالله الحسین

فواید و اثرات تربیتی ماه محرم و مجالس عزاداری

1_در این ماه برخی آسیب های فردی واجتماعی فرزندان را میشود اصلاح کرد وبسیاری از انحرافات آینده فرزندان با شرکت دراین محافل کاهش پیدا خواهد کرد

2_ازقیام عاشورا وفرهنگ تربیتی آن ایثار وازخودگذشتگی، ظلم ستیزی، یاری کردن مظلوم، دعا ومناجات رامی توان به فرزندان آموخت

3_از محرم میتوان در تشکیل هویت دینی در فرزندان کمک گرفت که این هویت می تواند یک جنبه پیشگیرانه داشته باشد و فرزندان را از ورود به برخی زمینه های آسیب آفرین حفظ کند. بخصوص برای نوجوانان که در دوران بحرانی وحساسی قرار دارند

4_مشارکت کودکان ونوجوانان در عزاداری، پذیرایی، نصب پرچم و…خاطرات به یادماندنی برای هر فرد داشته وسالیان سال با اوهمراه خواهد بود

5_فضای خانه هم جزء فضای تربیتی ماست و می توان با مشارکت خود فرزندان و بانصب یک پرچم یا کتیبه به آنها نشان دهیم درفضا و ایام خاصی هستیم و با شرکت دادن فرزندان برای انتخاب محل نصب پرچم یا کتیبه هم به شخصیت فرزند احترام گذاشت و هم به این ماه بزرگ

 علامه امینی تعریف کرده است که:

مدتها فکرمی‌کردم که خداوند چگونه شمر ملعون را عذاب می‌کند؟ و جزای آن تشنه لبی و جگر سوختگی حضرت سیدالشهدا(علیه السلام) را چگونه به او می‌دهد؟

تا اینکه شبی در عالم رویا دیدم که امیرالمؤمنین(علیه السلام) در مکانی خوش آب و هوا، روی صندلی نشسته و من هم خدمت آن جناب ایستاده‌ام، در کنار ایشان دو کوزه بود، فرمود: این کوزه‌ها را بردار و برو از آنجا آب بیاور و اشاره به محلی فرمود که بسیار باصفا و با طراوت بود، استخری پرآب و درختانی بسیار شاداب در اطراف آن بود که صفا و شادابی محیط و گیاهان قابل بیان و وصف نیست.

کوزه‌ها را برداشته و رو به آن محل نهادم آنها را پرآب نموده حرکت کردم تا به خدمت امیرالمومنین(علیه السلام) باز گردم.

ناگهان دیدم هوا رو به گرمی نهاده و هر لحظه گرمی هوا و سوزندگی صحرا بیشتر می‌شد، دیدم از دور کسی به طرف من می‌آید و هرچه او به من نزدیکتر می‌شد هوا گرمتر می شد گویی همه این حرارت از آتش اوست،

در خواب به من الهام شد که او شمر، قاتل حضرت سیدالشهدا(علیه السلام) است. وقتی به من رسید دیدم هوا به قدری گرم و سوزان شده است که دیگر قابل تحمل نیست، آن ملعون هم از شدت تشنگی به هلاکت نزدیک شده بود، رو به من نمود که از من آب بگیرد، من مانع شدم و گفتم: اگر هلاک هم شوم نمی گذارم از این آب قطره‌ای بنوشد.

حمله شدیدی به من کرد و من ممانعت می نمودم، دیدم اکنون کوزه‌ها را از دست من می‌گیرد لذا آنها را به هم کوبیدم، کوزه‌ها شکسته و آب آنها به زمین ریخت چنان آب کوزه‌ها بخار شد که گویی قطره آبی در آنها نبوده است،

او که از من ناامید شد رو به استخر نهاد، من بی‌اندازه ناراحت و مضطرب شدم که مبادا آن ملعون از آب استخر بیاشامد و سیراب گردد، به مجرد رسیدن او به استخر، آب استخر خشک شد چنان که گویی سالهاست یک قطره آب در آن نبوده است. درختان هم خشک شده بودند او از استخر مأیوس شد و از همان راه که آمده بود بازگشت. هرچه دورتر می‌شد، هوا رو به صافی و شادابی و درختان و آب استخر به طراوت اول بازگشتند.

به حضور امیرالمؤمنین(علیه السلام) شرفیاب شدم، فرمودند: خداوند متعال این چنین آن ملعون را جزا و عقاب می‌دهد، اگر یک قطره آب آن استخر را می‌نوشید از هر زهری تلخ تر و هرعذابی برای او دردناک تر بود. بعد از این فرمایش از خواب بیدار شدم.

لعن الله قاتلیک یا اباعبدالله الحسین (علیه السلام)

منابع ؛
1-البدایه النهایه، ج 8، ص 297
2-یادنامه علامه امینی ص 13 و 14
3-سرنوشت قاتلان شهدای کربلا، عباسعلی کامرانیان

هارون بن عيسى روایت می کند: امام صادق علیه السلام به فرزندش محمّد فرمود: چقدر از خرجى اضافه آمده؟

گفت: چهل دينار. فرمود: آن را بیرون آور و صدقه بده.

عرض كرد: آقا ديگر چيزى برایمان باقی نمی ماند.

فرمود: صدقه بده، خداوند عوض آن را مي دهد، مگر نمي دانى که هر چيزى كليدى دارد و كليد روزى صدقه است، پس اينك صدقه بده.

او به دستور امام عمل كرد، ده روز بيشتر نگذشت كه از جایی چهار هزار دينار رسيد.

فرمود: پسرم، در راه خدا چهل دينار داديم و خداوند چهار هزار دينار در عوض آن به ما عطا کرد.

(کافی ج 4 ص 9)

************

مولا جان! قسم به بقیع! قسم به فجر! قسم به اولین سپیده عدالت، که معجزه مهدوی(علیه ‏السلام) به وقوع خواهد پیوست و آستان کبریایی تو برای همیشه؛ در آغوش آرزومندان خواهد بود!

ما را بگیر دست، که از پا افتاده ‏ایم آقا!

به حق تربت پنهان مادرت (علیهاالسلام) !

مهدی جان!
دوست داشتم با نام نامی تو زبان باز می کردم! ای کاش آن اوایل که زبان گشودم، نزدیکانم مرا به گفتن « یا مهدی » وا می داشتند!
ای کاش مهد کودکم، مهد آشنایی با تو بود. کاشکی در کلاس اول دبستان، آموزگارم، الفبای عشق تو را برایم هجی می کرد و نام زیبای تو را برایم می خواند و آن را سرمشق دفترچه ی تکلیفم قرار می داد.
در دوره راهنمایی، هیچ کس مرا به خیمه سبز تو راه نمایی نکرد. در سال های دبیرستان، کسی مرا با تو ـ که مدیر عالم امکان هستی پیوند نزد.
در کتاب جغرافی ما، صحبتی از مکان زندگی تو یعنی «ذی طوی» و « رضوی» نبود. در کلاس تاریخ، کسی مرا با تاریخ غیبت، غربت و تنهایی تو آشنا نساخت. در درس دینی، به ما نگفتند « باب الله » و « دیان دینه » تویی. دریغ که در کلاس ادبیات، آداب ادب ورزی به ساحت قدس تو را گوشزد نکردند! افسوس که در کلاس نقاشی، چهره مهربان تو را برایم به تصویر نکشیدند

ادامه این دلنوشته ی زیبا را در صفحه 2 از دست ندهید!

صفحات: 1· 2

به مناسبت سالروز رحلت حضرت زینب کبری (سلام الله علیها)، به بخشی از بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در خصوص عظمت مقام این بانوی بزرگوار می پردازیم:

     “یک مقایسه ى کوتاه بین زینب کبرى و بین همسر فرعون، عظمت مقام زینب کبرى را نشان می دهد. در قرآن کریم، زن فرعون نمونه ى ایمان شناخته شده است، براى مرد و زن در طول زمان تا آخر دنیا. آن وقت مقایسه کنید زن فرعون را که به موسى ایمان آورده بود و دلبسته ى آن هدایتى شده بود که موسى عرضه می کرد، وقتى در زیر فشار شکنجه ى فرعونى قرار گرفت، که با همان شکنجه هم - طبق نقل تواریخ و روایات - از دنیا رفت، شکنجه ى جسمانى او، او را به فغان آورد: «اذ قالت ربّ ابن لی عندک بیتا فی الجنّة و نجّنی من فرعون و عمله» (1)؛ از خداى متعال درخواست کرد که پروردگارا! براى من در بهشت خانه اى بنا کن. در واقع، طلب مرگ مى کرد؛ مى خواست که از دنیا برود. «و نجّنی من فرعون و عمله»؛ من را از دست فرعون و عمل گمره کننده ى فرعون نجات بده. در حالى که جناب آسیه - همسر فرعون - مشکلش، شکنجه اش، درد و رنجش، درد و رنج جسمانى بود؛ مثل حضرت زینب، چند برادر، دو فرزند، تعداد زیادى از نزدیکان و برادرزادگان را از دست نداده بود و در مقابل چشم خودش به قربانگاه نرفته بودند. این رنج هاى روحى که براى زینب کبرى پیش آمد، اینها براى جناب آسیه - همسر فرعون - پیش نیامده بود. در روز عاشورا زینب کبرى این همه عزیزان را در مقابل چشم خود دید که به قربانگاه رفته اند و شهید شده اند: حسین بن على (علیهما السّلام) - سیّدالشّهداء - را دید، عباس را دید، على اکبر را دید، قاسم را دید، فرزندان خودش را دید، دیگرِ برادران را دید. بعد از شهادت، آن همه محنت ها را دید: تهاجم دشمن را، هتک احترام را، مسئولیت حفظ کودکان را، زنان را. عظمت این مصیبت ها را مگر مى شود مقایسه کرد با مصائب جسمانى؟ اما در مقابل همه ى این مصائب، زینب به پروردگار عالم عرض نکرد: «ربّ نجّنی»؛ نگفت پروردگارا! من را نجات بده. در روز عاشورا عرض کرد: پروردگارا! از ما قبول کن. بدن پاره پاره ى برادرش در مقابل دست، در مقابل چشم؛ دل به سمت پروردگار عالم، عرض مى کند: پروردگارا! این قربانى را از ما قبول کن. وقتى از او سؤال مى شود که چگونه دیدى؟ میفرماید: «ما رأیت الّا جمیلا». این همه مصیبت در چشم زینب کبرى زیباست؛ چون از سوى خداست، چون براى اوست، چون در راه اوست، در راه اعلاى کلمه ى اوست. ببینید این مقام، مقام چنین صبرى، چنین دلدادگى نسبت به حق و حقیقت، چقدر متفاوت است با آن مقامى که قرآن کریم از جناب آسیه نقل مى کند. این، عظمت مقام زینب را نشان مى دهد. کار براى خدا این جور است. لذا نام زینب و کار زینب امروز الگوست و در دنیا ماندگار است. بقاى دین اسلام، بقاى راه خدا، ادامه ى پیمودن این راه به وسیله ى بندگان خدا، متکى شده است، مدد و نیرو گرفته است از کارى که حسین بن على (علیهما السّلام) کرد و کارى که زینب کبرى کرد. یعنى آن صبر عظیم، آن ایستادگى، آن تحمل مصائب و مشکلات موجب شد که امروز شما مى بینید ارزش هاى دینى در دنیا، ارزش هاى رائج است. همه ى این ارزش هاى انسانى که در مکاتب گوناگون، منطبق با وجدان بشرى است، ارزش هائى است که از دین برخاسته است؛ اینها را دین تعلیم داده است. کار براى خدا خاصیتش این است." 

————————————-
(1) سوره ی تحریم / آیه ی 11 

حدیث ولایت / سال 1388 / صفحه ی 236 (بیانات در دیدار فرمانده و پرسنل نیروى هوایى ارتش جمهورى اسلامى ایران - 19/11/1388)

رفتار و گفتار امامان ما، نشان می‌دهد که هر انسانی، در هر رتبه و مقامی باید برای بدست آوردن روزیش تلاش کند و برای رسیدن به آن، چشم امید به مال و ثروت دیگران نداشته باشد. همچنین آنان به ما می‌آموزند که آدمی نباید برای برآورده شدن احتیاجاتش از دیگران توقع و انتظاری داشته باشد.

به عنوان نمونه، علی بن حمزه می‌گوید:

امام هادی (علیه السلام) را دیدم که در زمینی کار می‌کرد و بدنش خیس از عرق بود. به او عرض کردم: فدایت شوم ! کارگران کجا هستند؟

امام (علیه السلام) فرمود: “ای علی ! کسی با بیل در زمین خود کار کرده که از من و پدرم بهتر است …”

پرسیدم: چه کسی؟

امام هادی (علیه السلام) فرمود: “رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) و امیرمومنان علی (علیه السلام) و پدرانم همگی با دستهایشان کار می‌کردند. کار جسمانی، روش انبیا و رسولان و جانشینان شایسته ی آنهاست ..”⁽¹⁾

و این گفته و عمل امام هادی (علیه السلام) کاملا مطابق با سیره ی پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) است که فرمودند: “از رحمت خدا دور است آن کسی که سنگینی زندگانی خویش را روی دوش اجتماع بیندازد.”⁽²⁾

حال که اهل بیت (علیهم السلام) که از نظر شیعیان، بلند مرتبه ترین افراد بشر، در همه ی ابعاد، به خصوص بعد معنوی و اخلاقی هستند این گونه برای کسب روزی خود و خانواده یشان تلاش می‌کردند، پس وظیفه ما چیست؟ آری! هر مسلمانی باید برای تامین مخارج زندگی خودش تلاش کند، تا اگر باری از روی دوش جامعه بر نمی‌دارد، حداقل سربار جامعه نیز نباشد.

(برگرفته از کتاب “کافی“،جلد 5 صفحه ی 76 و 75 تألیف شیخ کلینی (به همراه اضافات))

*************************************

شهادت مظلومانه امام علی النقی علیه السلام بر همه ی محبان آن امام همام تسلیت باد.

صدای پای عید میآید و دل مومن بر سر دو راهی آمدن عید رمضان و رفتن ماه رمضان بلا تکلیف است.

از آمدن آن یک دل شاد باشد یا از رفتن این یک محزون؟ عید فطر پاکترین و عیدترین عیدهاست چرا که پاداش یک ماه عبادت و شست و شوی جان در نهر پاک رمضان است.

عید فطر؛ عید پایان یافتن رمضان نیست. عید برآمدن انسانی نو از خاکسترهای خویشتن خویش است. چونان ققنوس که از خاکستر خویش دوباره متولد میشود.

رمضان کورهای است که هستی انسان را میسوزاند و آدمی نو با جانی تازه از آن سر بر میآورد. فطر شادی و دست افشانی بر رفتن رمضان نیست، بر آمدن روز نو، روزی نو و انسانی نو است.

بناست که رمضان با سحرها و افطارهایش. با شبهای قدر و مناجاتهایش از ما آدمی دیگر بسازد. اگر در عید فطر درنیابیم که از نو متولد شدهایم؛ اگر تازگی را در روح خود احساس نکنیم؛ عید فطر، عید ما نیست.

روزه ، تمرین کلاس زندگی، درس ایثار و خلوص و بندگی، روزه ، زنجیر هوا گسستن است، دیو و بت های درون بشکستن است …

سر زد ز افق نورى در کوچه شیدایى
عطرى زده بر بستان آن ماه شکیبایى

گسترده به زیبایى خالق ز کرم ماهى
بر خوان کرم بینم حورى وش رعنایى

آمد به سراى دل سى‌ روز شکیبایى
هرگز نبود ماهى این سان همه زیبایى

هر صبح سحر آید آیات سماواتى
هر شام اذان گوید بر سفره مینایى

با اشک زنم جامى لبریز به تنهایى
با عشق تو برخیزم از بستر تنهایى

آن شب که قدرش بهتر زهزاران شب
اشکى است که مى‌ریزم بر صحن تماشایى

کان شب که به خلوتگه بر سجده فرو افتم
از یار طلب سازم آن جام مسیحایى

دربارگهت یا رب سرگشته و حیرانم
بخشش ز تو مى‌خواهم اى صاحب زیبایى

بخشش ز تو مى‌جویم از عشق تو مى‌گویم
نالان به سر کویم اى چاره تنهایى

یک بار دگر آمد این ماه اهورایى
بر خوان کرم بنشین این است شکوفایى

احمد سردشتى

فرا رسیدن ماه رمضان بر شما مبارک

˙·٠•●♥♥●•٠·˙
• یا ابا صـالــــح المهـــدی،
دلـــــــم به مهـــر تــو
صـد پـــاره بـاد . . .
و هر پـاره، هـــزار ذره،
و هـــر ذره
˙·٠ در هـــوای تــو بـاد . . .

˙·٠♥•
اَلسَّلامُ عَلَیکَ حینَ تُصَلّی وَ تَقنُت
ســلام بر تـو؛ آن گاه که نمـاز می‌ گزاری و قنوت می‌ خوانی

اَلسَّلامُ عَلَیکَ حینَ تَرکَعُ وَ تَسجُدَ
ســلام بر تـو؛ آن گاه که رکوع و سجود می‌ آوری

اَلسَّلامُ عَلَیکَ حینَ تُهَلِّلُ وَ تُکَبِّر
ســلام بر تـو؛ آن گاه که «لا اله الا الله» و «الله اکبر» می‌ گوی

اَلسَّلامُ عَلَیکَ حینَ تَحمَدُ وَ تَستَغفِر
ســلام بر تـو؛ آن گاه که (خدا را) می‌ ستایی و آمرزش می‌ خواهی.

و ای مجری حق!
میلاد تو، قصیده بی انتهایی است که تنها خدا بیت آخرش را می داند؛
بیا و حُسن ختام زمان باش!

♥ اَلّلـهُـــــمَّـ عـجّــــل لِـوَلیِّــڪَـــــ الـفَـــرَج ♥

سلام ماه شعبان، سلام بر مواليد بي نظير تو، سلام بر مهدي، سلام بر حسين، سلام بر زينت عبادت کنندگان و سلام بر عباس .

سرآغاز تو ابالفضل است، باب ورود به حريم حسين، و نهضتي که به دست فرزندش ادامه يافت، تا به دست مهدي رسيد.

سلام بر اسرار تو که سر الاسرار عالم است. کليد غفران ماه رمضان تويي، و  پله کان عروج در مهماني الهي.

مناجات امير مؤمنان را در شبهاي تو شنيده ام، از راز و نياز علي در شبهايت بزرگي تو را فهميدم.

بالهاي مهربانيت را براي من بگشا، بگذار زير پرو بال تو آرام بگيرم.

ماه شعبان ! اينجا سرد است، تاريک است، و من از تارکي مي ترس.

ماه شعبان، بتاب، بتاب بر يخهاي زمستانيمان.

چه زيباست مهماني الهي، بعضي از اول رجب مهمانند، برخي با تو آغاز کرده اند، و برخي با رمضان.

خوشا به حال آناني که سه ماه مهمان خدايند.

عيد فطر براي رمضانيان زيباست، براي شعبانيان زيباتر و براي رجبيون وصف ناشدني !

رجب که از دستمان رفت، تو برايمان نور افشاني کن، خوش آمدي، سلام ماه شعبان .

من نبودم و تو بودی ،
بود شدم و تو تمام بودنت را به پایم ریختی ،
حالا سالهاست که با بودنت زندگی می کنم ،
هر روز، هر لحظه، هر آن و دم به دم هستی
ببخش که گاهی آنقدر هستی که نمی بینمت ،
ببخش تمام نادانیها و نفهمی ها و کج فهمی هایم را،
اعتراض ها و درشتیهایم را ، و هر آنچه را که آزارت داد
دستانت را می بوسم و پیشانیت را ،
که چراغ راه زندگیم بودی و هستی و خواهی بود ،
خاک پایت هستم تا هست و نیست هست
به حرمت شرافتت می ایستم و تعظیم می کنم

خجسته میلاد سرچشمه ی عشق و عدالت، باب علم و معرفت امیرمومنان حضرت علی علیه السلام و روز پدر گرامی و تهنیت باد.

ورق هاى دفتر من سیاه مى شوند و گیسوان تو سپید
من قد مى کشم تا تو نفس مى کشى…

هر روز
در تو پیامبرى بامن سخن مى گوید
که چشم هایش از بى خوابى سُرخ اند
آه!

در کلاس درس تو
حتى تخته سیاه روسفید شد
من هنوز شرمنده…

آورده اند که…

شخصى در مدینه، مدرسه اى بنا کرده و به آموزش کودکان مشغول بود. روزى یکى از فرزندان امام حسین علیه السلام به مدرسه وى رفت و آیه شریفه «الحمد لله رب العالمین» را آموخت. وقتى به منزل برگشت، آیه را تلاوت کرد و معلوم شد آن را در مدرسه از معلم آموخته است.

امام حسین علیه السلام هدایاى بسیارى براى معلم فرستاد؛ آن گونه که موجب شگفتى گروهى از یاران آن حضرت شد.

آنها نزد امام آمدند و عرض کردند: آیا آن همه پاداش به معلم رواست که شما در برابر آموزش یک آیه، این همه براى وى فرستاده اید؟ حضرت فرمود: آنچه دادم، چگونه برابرى مى کند با ارزش آنچه او به پسرم آموخته است؟

یا مقلب القلوب و الابصار // ای دگرگون کننده­ی قلبها و چشمها

یا مدبر اللیل و النهار // ای گرداننده و تنظیم کننده­ی روزها و شبها

یا محول الحول و الاحوال // ای تغییر دهنده­ی حال انسان و طبیعت

حول حالنا الی احسن الحال // حال ما را به بهترین حال دگرگون فرما

در این دعای شریف از درگاه ربوبی می‌خواهیم که طبیعت وجود ما را به بهترین و نیکوترین طبیعت‌ها تبدیل کند و این تغییر باطنی یا ظاهری وجودی ما را همسو با تغییر و دگرگونی طبیعت ظاهری، در مسیر شکوفایی و بالندگی قرار دهد.
تحویل حال به احسن الحال همان تغییر سوء حال انسان به حسن حال الهی است؛ و این تغییر وقتی تحقق می یابد که:
1- از پلیدی گناه رهایی یابیم، زیرا بدترین حال انسان و پست ترین مقام آدم هنگامی است که در باتلاق گناه فرو می رود .
2- انجام واجبات را چون چراغی فرا راه خود قرار دهیم تا ما را به سوی حسن حال الاهی رهنمون شود .
3- زنگار صفات پلید را از آینه دل بزداییم تا سوء حال ما به حسن حال نگار تبدیل شود. از این رو، یکی از اعمال عید نوروز، روزه گرفتن است تا انسان خود را در راستای رسیدن به احسن حال، یعنی وصول به حسن حال الاهی، قرار دهد و به اخلاق الله متخلق سازد .

سال نو مبارک

فاطمه زهرا سلام الله علیها کلید آفرینش است.

سال نو که مقارن شهادت مظلومانه بانوی دوعالم است می تواند انگیزه ای برای تحول و تغییر بر مبنای سبک زندگی حضرت باشد.

صدیق کبری زمان شناس بود، آنجایی که باید سخن بگوید، سکوت نمی کرد.

خطبه فدکیه معروف حضرت زبانزد مورخین عام و خاص می باشد.

فداکار بود، تا حدی که سوره هل أتی به رفتار اجتماعی ام المومنین اختصاص پیدا کرد.

بانوی دو عالم سیاستمدار و در همه ابعاد مطیع و فرمانبر امام زمان خود، گام به گام همراه بود،

گاهی برای گرفتن بیعت خانه به خانه می رفت و زمانی دیگر، چنان سیاستی را به کار بست

که (مرا شب دفن کنید و قبرم را پنهان نگاه دارید) تا برای همیشه، تاریخ شرمنده ظلمی بماند که بر خاندانش روا داشته.

چهارشنبه مورخ (16/11/92) مقارن با دهه مبارک فجر طلاب و کادر مدرسه علمیه حضرت نرجس (س) جهت تجدید پیمان با شهدای جانباز 8 سال دفاع مقدس حضور یافتند .

همسر شهید اسماعیلی در این دیدار گفت : شهید اسماعیلی از پیش از 18 سالگی در مناطق جنگی حضور داشتند و پس از ازدواج نیز با همسر خود در برخی مناطق از جمله پاوه حضور داشته و زندگی می¬کردند و سرانجام در یکی از عملیات¬ها پس از جراحت¬های مکرر، به طرز غم انگیزی شیمیایی شده و به درجه جانبازی نایل آمدند.

وی با اشاره به دوران 12ساله بسیار سخت شهید و خانواده وی که همواره در تمام 12سال، همسر و پدر خویش را با سوختگی و جراحت فراوان همراه با اکسیژن، قرین بستر مشاهده نمودند گفت: اگر می خواهید ادامه¬دهنده راه شهدا باشید و در روز قیامت مدیون خون شهیدان نباشید با تجهیز به علم و تقوا حامی و تابع ولایت فقیه باشید و … .
در پایان این دیدار طلاب و کادر مدرسه نرجس(س) به همراه خانواده شهید به زیارت امامزاده صادق رضا و مزار شهید اسماعیلی رفتند .

Normal 0 false false false EN-US X-NONE FA :LatentStyles DefLockedState="false” DefUnhideWhenUsed="true” DefSemiHidden="true” DefQFormat="false” DefPriority="99″ LatentStyleCount="267″> ideWhenUsed="false” QFormat="true” Name="heading 1″ />

همزمان با شهادت امام حسن عسگری«ع» و به امامت رسیدن امام عصر عج الله تعالی فرجه الشریف مراسمی با حضور مدیر، کادر و طلاب در تاریخ 21/10/92 برگزار گردید.

پیشنمازی مدیر حوزه نرجس «س» بعد از عرض تبریک به مناسبت ایام مبارک ماه ربیع الاول و آغاز امامت آخرین منجی بشریت گفت: آغاز امامت مولا بهانه­ای باید باشد که فراتر از دعای فرج در عملکردهای خود تجدیدنظر نموده و به عنوان سربازان پادگان حضرت ولی عصر روحی فداه نمونه­ای از مطالبات مولا باشیم.

وی افزود: هرگاه از عدل و قسط سخن می­گوییم گمان می­کنیم که این دیگران هستند که باید مراعات کنند گناه را. فقط برای دیگران حسابگر خوبی هستیم، در حالی که اولین گام اجرای قسط و عدل خودمان هستیم. اولین مطالبات را از خودمان باید بخواهیم، منِ خویشتن، خلوتم، همان خودی که مراقبش خودم هستم.

ایشان در ادامه تصریح نمود: منتظرِ مولا، پلیس لازم ندارد، منتظر واقعی خلوت و جلوت ندارد. در هر حالی خود را در محضر خدا می­داند و امامت را که الگویی الهی است مطیع و فرمانبر است، برای اطاعت از مولا تأیید دیگران را نمی طلبد. هرگاه چنین شدیم، وصل شدیم. بستر ظهور را فراهم نمودیم آنگاه امام تنها نیست، می­آید و پرچم داران خود را می­شناسد .

وی در ادامه افزود: امیدوارم که جزء پرچمداران مولا باشیم .  ایشان در پایان از طلاب خواست ایام امتحانات، حواستان به رفتار و کردارتان باشد . مبادا امتحانات شما را از وظایفتان باز بدارد. همسران شما، فرزندان شما و دیگر مرتبطین، توقعات یک مومن و یک سرباز امام زمان را از شما دارند.  سعی کنیم از امروز به نیت اطاعت از مولا متخلق به اخلاق محمدی باشیم.

کــــربلا چه قدر شبیه قرآن است؛

آخرین شهدای آن اصغر و عبدا… مثل سوره‌های آخر قــــرآن کوچکند!

کــــربلا بلوغ عاطفه و اندیشه است،

هر کس به بلوغ فکری و عاطفی برسد، عاشـــورایی است.

وقتی هیچ نداری باید همه چیز باشی، این درسی است که زینب به ما آموخت.

کــــربلا زیباترین تابلوی نقاشــــی است که خــــداوند بر بوم زمین، ترسیم کرده است.

کــــربلا بهشت زمین است

با قلب‌های ســــوخته، خیمه‌های آتــــش گرفته و آسمان داغ ســــوزان،

آری بهشت در آتش متولد مــــــی‌شود

ســـلام مــن بــه مـحـرم، مـحـرم گــــل زهــرا

بـه لطـمه هـای ملائـک بـه مــاتـم گــل زهـرا

سـلام مـن بـه مـحـرم بـه تشنـگی عـجـیـبـش

بـه بـوی سیـب زمـینِ غـم و حـسین غریـبش

امروز مراسمی به مناسبت تاسوعا و عاشورای حسینی باحضور کادر وطلاب برگزار شد.

خانم تقوی یکی از طلاب پایه سوم سخنرانی با موضوع امر به معروف و نهی از منکر انجام دادند و مداحی توسط خانم طاهری انجام شد.

سيزدهم آبان روزي است كه جوانه هاي سبز ايمان روييد

و دانش آموزان مسلمان به نشانه اعتراض به حكومت، در دانشگاه تهران اجتماع كردند

و تاريخ، شاهد خون به ناحق ريخته آنان شد.

دانش آموزان انقلابي برخاستند

تا نورگوهر دانش و دانش آموزي را در آيينه حماسه ودليري بتابانند

و غبار خودباختگي را از سيماي مدرسه بروبند.

آنان برخاستند تا انقلاب ننشيند و فرياد كردند تا جهان، پيام انقلاب را بشنود.

اينك ما مانده ايم با خاطرات آن روزها

و مي دانيم كه امروز اگر به سايه راحت نشسته ايم،

مديون استقامت شهيداني هستيم كه در آشوب ظلمت چيره، به مصاف شب رفتند

تا ايمان خفته انسان را به سامان صبح برسانند.

ياد همه شهيدان دانش آموز، گرامي و خاطره سيزدهم آبان در جانها جاودانه باد

جای همتون خالی بود

دیروز مراسم  باشکوه جشن عید امامت و ولایت در مدرسه حضرت نرجس«س»با حضور حجه الاسلام والمسین جناب آقای غفاری«زیدعزه» مدیریت محترم منطقه پنج ، سرکار خانم قصاب ساروی معاونت فرهنگی منطقه پنج و همه ی طلاب و کادر مدرسه برگزار شد.

در این مراسم بسته های متبرکی که توسط طلاب سادات  تهیه گردیده بود به کلیه  طلبه های مدرسه و مهمانان برنامه تقدیم  شد.

عده ای از طلاب هم سرودی رو که از قبل به این مناسبت تهیه کرده بودند خواندند.

یکی از مداحان اهل بیت هم که در این مراسم حضور داشتند  به مدیحه سرایی پرداختند.

و در انتها، مراسم با برپایی نماز جماعت ، خواندن دعا و پذیرایی از طلاب که همراه با دوپینگ روحی طلاب بود به اتمام رسید.

ای خدای باقر ! علم نیست آنچه در نزد مردمان است

علم آن است که مظهرش باقر العلوم است

خدایا ما را سنگریزه ای از سلسله جبال علوم باقری عنایت کن

سالروز شهادت جانسوز نهال گلشن دین،

نور دیده زهرا، سپهر دانش و بینش،

امام محمد باقر(ع) و همچنین شهادت غریبانه حضرت مسلم بن عقیل تسلیت باد

این سپردن دست عـــــــروسی به تکیه گاهی یک مــــــرد نیست؛

این سپردن انسان است به حریم بی انتهای عصمت

این پیامبر صلی الله علیه و آله نیست که دخترش را به علی علیه السلام می سپارد؛

این خداست که اختیار و اعتبار بشر را به علی و زهرا علیهاالسلام وامی نهد . . .

ما که فقط نباید به مرقد امام رضا اظهار ارادت کنیم؛

او امام ماست، ما باید از زندگی او درس بگیریم.

درس امام به ما این است که:

ای مسلمان! از مبارزه خسته نشو. نخواب چون دشمن همیشه بیدار است.

رهبر انقلاب 3/9/63

هزاران زائر درد آشنا من هم یکی

زین همه مسکین سر تا پا گدا،من هم یکی

هرطرف بسته دلی قفل ضریح مهرتو

مهر شد با خون دل ،این قفل ها ،من هم یکی

میلاد امام مهربان بر همه ی ارادتمندان حضرتش  مبارکــــــــــــــــــــــ

مرحوم محدّث قمی، روزی در بالای منبر فرمود:«در عالم رؤیا مرحوم میرزای قمی رحمه الله را دیدم و از ایشان سؤال كردم: آیا اهل قم را حضرت معصومه علیها السلام شفاعت خواهد کرد.

دیدم میرزا متوجّه من شده، با تندی به من گفت: چه گفتی؟ من سؤالم را تكرار كردم، باز با تندی فرمود: چه گفتی؟ مرتبه سوم كه سخنم را تكرار كردم، عرض نمودم: آیا اهل قم را حضرت معصومه علیها السلام شفاعت خواهد كرد؟ فرمود:

ای شیخ! تو چرا چنین سؤالی میكنی؟

شفاعت اهل قم، با من است. حضرت معصومه علیها السلام تمام شیعیان عالم را شفاعت خواهد كرد»

ظهور و بروز سلفی‌ها به قرن هفتم هجری ‌قمری و ظهور «ابن تیمیه» و مجموعه‌اش برمی‌گردد. او این گفته را رواج داد كه بسیاری از كارها و احترام‌های مسلمانان نسبت به قبور اهل بیت علیهم‌السّلام شرك است و كسانی كه این كارها را انجام می‌دهند، كافرند. بنابراین ابن تیمیه گستره‌ی بیشتری به تكفیر داد. او به‌تنهایی حدود ۹۷۰ بار در آثارش مسلمانانی را كه با او هم عقیده نبودند، تكفیر كرد. با این حال تفكر ابن تیمیه با مرگ او برای قرن‌ها از بین رفت، تا این‌كه دوباره در قرن ۱۲ با ظهور چند استاد در مدینه و شاگردانشان در جهان اسلام، دوباره رشد كرد و ثمره‌ی امروزین خود را زایید كه همین وهابیت است.

قدرت‌گرفتن وهابیون در این دوره از سال ۱۱۶۰ هجری‌قمری شروع شد و تا سال ۱۲۳۵ طول كشید؛ یعنی حدود ۷۵ سال. در آن زمان عثمانی‌ها توانستند در مقطعی وهابیون را از بین ببرند و آن‌ها را به محاق ببرند. در سال ۱۳۱۹ هجری‌قمری بار دیگر این انگلستان بود كه به احیای وهابیت پرداخت. وهابیتی كه در بیابان‌های نجد به محاق رفته بود و كسی به او اهمیت نمی‌داد، با پول و نیرو و اسلحه‌ی انگلیس توانست دوباره قدرت بگیرد و سر كار بیاید.

امروز و در عصر «بیداری اسلامی» نیز شاهد پیوند نظام سلطه با سلفی‌های تکفیری هستیم؛ پیوندی که فجایع بسیاری را به امت اسلامی وارد کرده است. مردم سوریه، پاکستان، عراق و… پاره‌های این امت هستند که هر روز شاهد جنایت و خیانت تکفیری‌ها هستند که اجساد فرزندان و پدران و مادران خود را از زیر آوارهای ترور و انفجار بیرون می‌کشند.

اما امروز مشكل گروه‌های تكفیری چند نكته است؛ یكی خشك‌مغزی آن‌ها كه بسیار شبیه خوارج هستند. دوم ناآگاهی آن‌ها از اسلام است؛ سوم ادعاهای فراوان آن‌ها است كه مدعی‌اند مجتهد مطلق هستند و از همه‌ی انسان‌هایی كه امروزه در جهان اسلام فتوا می‌دهند، بهتر می‌فهمند. بدتر از همه این‌كه هم مفتی هستند و هم مجری.

بهانه انتشار این مطلب سالروز شهادت رئیس مذهب شیعه، حضرت امام جعفر صادق علیه‌السلام است. امامی که مزار ایشان به همراه سه امام بزرگوار دیگر شیعیان در بقیع، از نخستین قربانیان تفکر تکفیری بوده‌اند. ای کاش آن زمان که قبور این امامان تخریب می‌شد، در بین امت اسلامی بودند کسانی که این روزهای امت محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم را پیش‌بینی کنند و چاره‌ای برای از بین بردن تفکر این نطفه‌ی استعمار می‌کردند.

تصاویر زیر شاید سوگ‌نامه‌ای باشد برای ما که با قرائت بخشی از زیارت جامعه کبیره دل‌هامان را به مدینه ببرد: «السلام علی محالّ معرفة الله و مساکن برکة الله و معادن حکمة الله و حفظة سرّ الله و حَمَلَة کتاب الله و اوصیاء نبیّ الله و ذریّة رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وآله و رحمةالله و برکاته»

[بارگاه ملکوتی ائمه بقیع علیهم‌السلام که در سال ۱۳۴۴ ه.ق توسط وهابیون تخریب شد]

[اولین ضریح ائمه بقیع علیهم‌السلام که توسط وهابیون تخریب شد]

[دومین ضریح ائمه بقیع علیهم‌السلام که توسط وهابیون تخریب شد]

[بقیع، امروز]

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

و اندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند

چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی

آن شب قدر که این تازه براتم دادند

اینک ماییم و این سفره رحمت الهی که پس از نزدیک به 22 روز روزه داری و صیقل روح و جان در شب قدر گسترده می شود و ما را به سوی خود می خواند و می گوید:

«یا عبادی الذین اسرفوا علی انفسهم لاتقنطوا من رحمه الله ان الله یغفرالذنوب جمیعا؛ ای بندگان من که به زیان خود در گناه زیاده روی کرده اید، از رحمت خدا ناامید نشوید که خدا همه گناهان را می آمرزد.» (زمر/53)

معلمی هنر است ‚ هنر آموختن هرآنچه سالهاباسعی و

تلاش اندوخته است. معلمی عشقی است الهی

وآسمانی که پروردگارمهربان به انسانهااعطاکردتاباهمت

بلندخویش روشنایی شبهای تارجهالت ونادانی

باشد‚معلمی مهری است که ازروزازل باگل آدمی سرشته

شدتامردم ازظلمات جهل به نوردانایی رهنمون شوند‚ به

راستی که معلمی  شغل نیست ‚عشق است.

سالروز شهادت استاد مطهری و روز معلم گرامی باد

ببین! عباس من!

نسبت تو و فرزندان فاطمه! نسبت برادر با برادر و خواهر نیست.

تو مبادا گمان کنی که ما همسان و همشأن این خانواده ی بی نظیریم.

اینها زمینی نیستند.

اینها جانشینان و کارگزاران خدا در زمین اند.

پدرت معلم مسیح بوده است در گهواره نور.

مبادا پدرت را به لفظ خالی پدر صدا کنی!

مبادا حسن و حسین را برادر خطا ب کنی!

مبادا زینب و ام کلثوم را خواهر بخوانی!

مبادا از پشت سرشان قدمی فرا پیش بگذاری!

فرامین تو را هماره به کار بسته ام مادر!

اما اکنون چه کنم که بردن آب در گروی خوردن آن است؟!

اکنون چه کنم که دفاع از جانان مستلزم داشتن جان است؟!

 
رحلت حضرت ام البنین (سلام الله علیها) تسلیت باد

دلم به یاد تو امشب لبالب از شور است

تو کیستی که حریمت چو کعبه مشهور است؟

میلاد با سعادت پیامبر رحمت و کرامت و

میلاد امام جعفر صادق(ع) بر شما خجسته و تهنیت باد.

`چرا…؟

دعای ما ه مبارک رمضان اصرار دارد که این فراز تکرار شود ، ا لهم ارزقنی حج بیتک الحرام ،فی عامی هذا

وفی کل عام ،چرا هرسال ؟ چه رازی نهفته ؟ حج رزق است ؟ چرا رزق؟

شبهای قدر  توصیه شدیم ،  طلب شهادت  نمائیم ،اللهم ارزقنا

شهادتا فی سبیلک ، این تضاد   (بودن =حج)یا (نبودن= شهادت ) را چگونه تطبیق دهیم ، که ازهر دو

فرصت فیض ببریم .

بوي باران، بوي سبزه، بوي خــــاك

شاخه‌هاي شسته، باران خورده، پاك

آســـمــان آبــــــي و ابــري ســپــيــد

بـــــــــــرگــهـــاي ســــــــبــز بــيــد

عـــطر نـــــــرگس، رقـــص بــــــاد

نـغـمـه شــوق پـرســتـوهـاي شــــــاد

خـلـوت گــرم كـبـوتـرهـاي مـسـت …

نـرم نـرمـك مـي‌رسـد ايـنـك بـــــهار!

خــــــــــــــوش بـه حـال روزگــار…

صـــــــــــــــدایــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــی میاد . !

آره

داره مي رسه.

بزرگ ترين روز هستي.

روزي كه تمام سال رُ به انتظارش ميشينيم تا برسه.

روزي كه عاشق ميشیم و شاهد عشق بازي همۀ آدماي منتظریم.

نميدونم همراهم ميشي يا نه؟

نمي دونم تو هم با من عاشق ميشي باز، يا نه؟

ميخوام با هم ، كنار هم ، همصدا با هم ، عاشقانه ترين ترانۀ هستي رُ زمزمه كنيم.

ميخوام يه هديه آماده كنيم براي “ولي نعمت ِ مون ”

آره …. واضح تر ميگم:

مي دونم كه تو هم منتظر “روز ميلاد مولا صاحب الزمان” هستي.

نيمۀ شعبان فرداست ، دوست ِ من.

ميخوام با كمك تو و بقيۀ منتظراي “آقا” به نيت ظهور هر چه سريع تر مولا دعای فرج رو بخونیم :

بسم الله الرحمن الرحیم

الَلهُمَ كُن لِوَليِكَ الحُجَةِ بنِ الحَسَنِ ،

صَلَواتُكَ عَليهِ وَ عَلي آبائِهِ

في هذِه الساَعةِِ وَ في كُل ساعةٍ

وَلِيّاً وَ حافِظاً وَ قائِداً وَ ناصِراً

وَ دَليلاً وَ عَينًا

حَتي تُسكِنَهُ اَرضَكَ طَوعًا

وَتُمَتِعَّهُ فيها طَويلا

بِرَحمَتِکَ یا اَرحَم الرّاحِمین .

میلاد گل لیلا حضرت علی اکبر سیدالشهدا علیه السلام و

روز جوان را به همه ی شما عزیزان تبریک عرض می نماییم .