دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

و اندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند

چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی

آن شب قدر که این تازه براتم دادند

اینک ماییم و این سفره رحمت الهی که پس از نزدیک به 22 روز روزه داری و صیقل روح و جان در شب قدر گسترده می شود و ما را به سوی خود می خواند و می گوید:

«یا عبادی الذین اسرفوا علی انفسهم لاتقنطوا من رحمه الله ان الله یغفرالذنوب جمیعا؛ ای بندگان من که به زیان خود در گناه زیاده روی کرده اید، از رحمت خدا ناامید نشوید که خدا همه گناهان را می آمرزد.» (زمر/53)