مناجات امام حسین (ع) در کنار مزار حضرت خدیجه (س)

پروردگارا ! تومولا و سرور بنده ات هستی ، پس بر این بنده ناچیز خود که

پناهش تویی رحم کن .

ای آنکه صاحب برترین کمالاتی ! تنها تکیه گاه من تویی ، خوشا آن را که

مولایش تو باشی .

خوشا به حال آنکه بیمناک و شب زنده دار است و درد های خودرا به خدای

ذوالجلال عرضه می دارد و هیچ درد و بیماری که بیشتر از محبت مولایش

باشد ، ندارد.

هرگاه از پریشانی و اندوه خود به خدا داد خواهی کند ، خدا پاسخش داده

حاجتش را بر آورده می سازد .

هر گاه گرفتار تاریکیهای گمراهی شود و زاری کنان به خدا رو آورد ، خدا اورا

گرامی داشته وبه مقام قرب نزدیکش کند.

جلوه های عاشورا

مولف : حافظ نجفی