پسرم ! بدان، راهی پر مشقت و بس طولانی در پیش روی داری ، ودر این راه بدون

کوشش شایسته و تلاش فراوان و اندازه گیری زاد و توشه و سبک کردن بارگناه موفق

نخواهی بود .

بیش از تحمل خود بار مسوولیت ها بر دوش منه ، که سنگینی آن برای تو عذاب آور

است . اگر مستمندی را دیدی که توشه ات را تا قیامت می برد و فردا که به آن نیاز

داری به تو باز می گرداند ، کمک اورا غنیمت بشمار و زاد و توشه را بر دوش او بگذار و

اگر قدرت مالی داری بیشتر انفاق کن و همراه او بفرست زیرا ممکن است روزی در

رستاخیزدر جستجوی چنین فردی باشی و او را نیابی .

بدلن که در پیش روی تو ، گردنه های صعب العبوری وجود دارد که حال سبکباران به

مراتب بهتر از سنگین باران است .

توصیه حضرت علی (ع) به امام حسن (ع) - نامه 31 نهج البلاغه