عید نه جامه رنگارنگ پوشیدن است ، که این عید کودکان است . نه شربت و شیرینی و غذاهای متنوع

خوردن ، که این عید شکمبارگان است ، نه قاه قاه خندیدن و همدیگر را به مسخره گرفتن وبه بازی گذراندن ،

که این عید غافلان است .

عید حقیقی از انزوا به در آمدن ، گسسته ها  را بهم بستن و پیوستن و در یک کلام ، پیوند خود را با خدا

استوار کردن و دین خود را تحکیم بخشیدن است .