رسول اکرم (ص) :

صبح کن و روزت را بگذران

که یا عالم باشی یا علم آموز

و بپرهیز از اینکه عمرت در لذائذ غفلت زا

و کامجوییهای زیانبخش سپری گردد.

مشکوه الانوار ص 133

*

*

صبح زیبا که از راه می رسد دستانم را در هم گره می کنم و می کشم آنقدر می کشم که تمام سستی

و رخوت را از آنها بزدایم و سپس دستانم را رو به آسمان بلند می کنم و به درگاهش طلب یاری می کنم

و از او می خواهم که مثل همیشه یاریم کند و بعد محبت درونم را در حصیر قلبم نهاده و به سویش پرواز

می دهم تا شاید قلب نهفته در سینه ام برایش بتپد و جز او برای کسی خواسته ای نداشته باشم و بعد

مثل همیشه از بستر برمی خیزم و کنار پنجره می روم پنجره را می گشایم و به آسمان می نگرم به

زیبایی صبح زیبا، آسمان آبی و دوست داشتنی که حقاً هدیه زیبای خدا صبح دل انگیز است بعد وضو

می سازم و به درگاهش ابراز شکر می کنم و همان دم احساس می کنم دوست داشتنی ترین دوست

دنیا چقدر شاد است سپس چشمانم را می بندم و زمزمه “اللهم رب النور العظیم و رب الکرسی الرفیع” را

با تمام وجود و از دل می خوانم و در آخر با چشمانی اشکبار می گویم “العجل العجل یا مولای یا صاحب

الزمان” و می دانم خدای من محبوب دلم روزی خواسته ام را به من خواهد داد و فقط صبر بایدم صبر …

http://ma-amiri-485.blogfa.com