آیت الله بهجت می فرمایند:
کسانی که ملتزم به نماز ، در اوّل وقتش هستند و ملتزم به « صلات کامله » هستند.
اگر قدری مراقب خودشان باشند و ببینند حال بعد از صلاتشان با حال قبل از صلاتشان فرق کرد و این فرق را اختیاراً از دست ندهند ، امید است به این که از « ألَّذِینَ هُم عَلَی صَلاتِهِم دَائِمُون.

همان کسانی که دائماً در حال نماز هستند » باشند ؛ همیشه مُصلّی باشند ؛ یعنی همیشه متذکّر باشند .

نمازی را که برای تذکّر خوانده است ؛ تذکّر ، در او ایجاد یک روحیه ی قوی می کند ، که با واسطه ی آن روحیه ی قوی ، همیشه به یاد خدا می باشد و همیشه این قوّت خودش را حفظ می کند .


پی نوشت: گوهر های حکیمانه ، انتشارات خادم الرضا (ع) ، صفحات ۱۲۳ و۱۲۶