باسمه تعالی

بر سر سجاده دلم به یادت نشسته بودم که آرام مرواریدهای وجودم از دریاچه دیدگانم بر گونه هایم غلطیدند و نوازشگر روحم گشتند.

مهربانا ، مولای من، امسال قدم بر قصر زیبایت نهادم تا یاورت باشم. در این عرصه بی کسی آمده ام تا نام یاور مهدی (عج) نام شاگرد مکتبت رابر جان دل به همراه بکشم .گاهی اوقات ما آدمها رو بعضی ها خیلی حساب باز می کنیم می دانم شما  نیزالان حسابی دیگربرایم باز کرده اید.

شیرازه جانم با آهنگ وجودت می تپد.  آقای من پای خیالم از کوی تو بیرون نمی رود و من  طوری رفتار می کنم که هرکس با دیدن ظاهر و رفتارم بفهمد که من شاگرد کوی گل نرگسم.